پاستیل شکری ترشی که با افزایش دما تغییر رنگ می دهند

محصولات Gummi اغلب با خرس‌ها مرتبط می‌شوند، اما بازار این محصولات در سال‌های اخیر نسبت‌های صعودی به خود گرفته است و آنها را کاندیدای قوی برای طراحی محصول جدید کرده است.

فرمول پایه صمغی پاستیل شکری ترش از شیرین کننده ها، عوامل ژل کننده، اسیدولان ها، رنگ ها و طعم دهنده ها تشکیل شده است. این فرمول را می توان با استفاده از قندهای جایگزین، سطوح و ترکیبات مختلف ژل کننده و افزودن صمغ و نشاسته برای کاهش زمان گیرش اصلاح کرد.

هدف طراحی دستیابی به بافت مناسب، شیرینی، انتشار طعم و خواص ذخیره سازی است. آدامس‌های اروپایی سفت‌تر هستند و در هنگام جویدن گاز می‌گیرند یا تمایل بیشتری به شکاف دارند. محصولات ایالات متحده نرم تر و جویدنی تر هستند.

قندها بزرگترین جزء صمغ ها را تشکیل می دهند، تقریباً 75٪ بر اساس وزن خشک. به طور معمول، قند با بیشترین غلظت در فرمول صمغی ساکارز است که بین 40 تا 50 درصد متغیر است.

پاستیل

ساکارز شیرینی، لطافت و حفظ رطوبت مورد نیاز برای توسعه ساختار محصول را تامین می کند. صمغ ها به یک درجه گرانول بسیار ریز ساکارز نیاز دارند که حداقل 99.9 درصد ساکارز، 0.03 درصد آب، 0.02 درصد خاکستر و 0.02 درصد سطح قند معکوس داشته باشد.

چگالی ظاهری باید 48% تا 53% پوند/مکعب باشد. ft. دانه بندی باید 90٪ از طریق 40 باشد و روی مش 70 حفظ شود. رنگ باید سفید آب باشد.

ساکارز همچنین به عنوان یک شربت عرضه می شود، اگرچه هزینه های حمل و نقل و جابجایی حاصل نگرانی هایی را ایجاد می کند.

برای تولیدکنندگانی که شربت ساکارز جداگانه تهیه و نگهداری می‌کنند، ملاحظات مربوط به رسیدگی نیز وجود دارد زیرا رشد میکروبیولوژیکی نیاز به استفاده در 60 روز و ذخیره‌سازی بین 70 درجه فارنهایت و 100 درجه فارنهایت دارد.

برای جلوگیری از رشد میکروبیولوژیکی و آلودگی، فضای سر مخزن ذخیره سازی باید با لامپ های UV و فیلتر شده و گردش هوای اجباری محافظت شود. علاوه بر ساکارز، چندین قند دیگر برای ایجاد درجه مناسب بافت، مهار کریستال، حفظ رطوبت و شیرینی استفاده می شود.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.